Succesverhaal Karin van Rooijen
Karin: ‘Elke uitvaart is voor mij belangrijk’
‘Ik ben net een levensverhaal aan het schrijven voor de uitvaart die over een paar dagen plaatsvindt’, vertelt Karin van Rooijen ademloos. ‘Ik ben spreker tijdens de dienst. Het spreken op uitvaarten doe ik naast mijn functie als uitvaartleider namelijk ook. Het is een heel mooie aanvulling op mijn vak.’
Door de wol geverfd
Al is Karin nog relatief kort werkzaam in de uitvaartbranche, toch is ze al behoorlijk door de wol geverfd. ‘Na 28 jaar managementfuncties in de industrie bekleed te hebben, besloot ik om een opleiding bij Meander Uitvaartopleidingen te gaan volgen. Toen ik daar eind 2019 mee klaar was, lagen de banen niet voor het opscheppen. Maar toen deed corona begin 2020 zijn intrede in Nederland. Al snel kon ik als uitvaartleider bij een grote landelijke organisatie aan de slag. Aanvankelijk als oproepkracht, maar al vrij snel als vaste kracht. Door de pandemie én door een interne overname was de werkdruk enorm hoog. Ik heb één keer negen of tien meldingen tegelijk gehad. Ik denk dat ik in een jaar tijd meer dan honderd uitvaarten heb begeleid. Dat is uitzonderlijk veel en heel zwaar geweest.’
Cheeky sollicitatie
‘Dat was niet vol te houden, dus ging ik op zoek naar iets anders. Van iemand van de opleiding hoorde ik over Funus. Ik heb heel kort – en misschien een beetje te kort – met een brief van twee zinnen én mijn cv gesolliciteerd. Niet veel later belde Hans de Kluijver van Funus me op. Vooral het feit dat ik in de industrie had gewerkt sprak hem aan. Ik ben 100% op mijn onderbuikgevoel afgegaan. En dat voelde goed. Er was meteen een klik. Samen met Ivanka vorm ik sindsdien een team.’
Reden carrièreswitch
De reden dat Karin een carrièreswitch maakte, vindt zijn oorsprong in een verdrietige gebeurtenis in haar privéleven. ‘Mijn zusje en haar man hebben hun 2 jaar oude dochtertje verloren. Op oudejaarsdag lag ze ineens dood in haar bedje. Op 7 januari is ze begraven. Mijn zusje en zwager waren helemaal lamgeslagen. Het is afgrijselijk om te zien wat het met ouders doet als zij hun kind verliezen. Vooral als je zó dicht bij hen staat. Hun uitvaartbegeleidster was niet heel behulpzaam en ook niet creatief. Ik heb daarom toen heel veel taken op me genomen en vrijwel alles georganiseerd en geregisseerd. Dat heeft me tien jaar van mijn leven gekost, maar het was prachtig om te kunnen doen. Op dat moment is bij mij die liefde voor dit vak ontstaan en de wens om daar iets mee te gaan doen.’
Elke uitvaart is belangrijk
‘Destijds had ik het plan om me te specialiseren in uitvaarten van kinderen en jongeren. Van dat idee ben ik intussen afgestapt, want ik vind eigenlijk dat iedere uitvaart passend moet zijn voor de overledene én de familie die afscheid moet nemen. Ik wil van elke uitvaart leren. Er zitten zoveel elementen in elke uitvaart die steeds variëren. Het maakt niet uit of het om een jong of een oud iemand gaat. Of er veel of weinig geld te besteden is. Of het om een grote uitvaart met veel pracht en praal gaat of een heel klein intiem afscheid. Elke uitvaart is voor mij belangrijk.’
Vrijheid
Karin omschrijft zichzelf als ‘entrepeneur’: ‘Ik ben best ondernemend. Ik mag hier nieuwe dingen bedenken en initiatieven ontplooien. Buiten het organiseren en voorbereiden van uitvaarten om heb ik veel vrijheid om mijn werk in te delen. Die vrijheid vind ik fijn, maar dat geldt ook voor de grote mate van verantwoordelijkheid die ik heb. Dan voel ik dat ik leef. Het is best een heftig beroep, maar ik vind het fijn om te doen. Het voelt goed en dan geeft het ook niet als je, zoals dat bij mij het geval is, best wel een eindje weg woont. Dat is geen probleem als je je vak met zoveel liefde uitvoert.’
